De muur 89

De Muur 32, het voorjaarsnummer van 2011, zag de geboorte van twee vaste rubrieken die sindsdien niet meer uit het tijdschrift zijn weg te denken: Beroep: wielrenner en Every Picture Tells a Story. In zijn eerste reconstructie van een beroemde wielerfoto vertelde Wiep Idzenga het verhaal van Jesper Skibby en de Ronde van Vlaanderen van 1987 – toen de Deen op de Koppenberg bijna werd overreden door de wedstrijdcommissaris. Dat schitterende stuk kun je veertien jaar later gewoon nog lezen: het heeft niets aan spanning verloren.

EPTAS (1) zette de toon voor een ongeëvenaarde serie wielerverhalen waarin Idzenga De Muur nummer na nummer naar een hoog niveau krikte. Dat geldt ook weer voor EPTAS (50) waarin we teruggaan naar de derde etappe van de Tour van 1980, toen Henk Lubberding diende af te rekenen met vier Belgen.

Nando Boers is met zíjn serie, Beroep: Wielrenner, één aflevering verder dan Idzenga. Hij begon in De Muur 32 met een interview met Maarten Tjallingii. Marije Randewijk nam nummer twee nog voor haar rekening (Bauke Mollema) maar daarna stond Boers het stokje niet meer af. Vier keer per jaar komt hij sindsdien met een gedetailleerde ondervraging van een wielerprof. Die zijn zo bijzonder dat je er in het peloton niet echt toe doet wanneer je nog niet bent gebeld door Boers. Matteo Jorgenson weet sinds dit voorjaar dat hij serieus wordt genomen.

Nando Boers en Wiep Idzenga zijn met hun series in De Muur wat ze in het voetbal sterkhouders noemen: je kunt je niet meer voorstellen dat ze níét aanwezig zijn. Dat geldt ook voor Frank Heinen, een rubriek op zichzelf. Ditmaal onderwierp hij het raadsel Thymen Arensman aan een analyse. ‘Voor iemand die uit een wielerfamilie komt, maakt Thymen Arensman niet de indruk van iemand die uit een wielerfamilie komt,’ constateert hij op Heinensiaanse wijze.

Erik Brouwer, nog zo’n vaste waarde, dook in de zaak Rohan Dennis. De Australische tijdritspecialist die op tragische wijze het nieuws haalde doordat hij zijn vrouw noodlottig aanreed op de oprit van zijn huis. De rechter deed onlangs uitspraak.

Dit is een Muur vol klassieke wielerschrijvers: Edwin Winkels reisde naar Superbagnères, het skistation dat in 1989 voor het laatst werd aangedaan door de Tour en dat op 19 juli aanstaande eindelijk weer op het menu staat. Rik Van Puymbroeck behandelt de wielerhistorie van de Champs Élysées, waardoor we de naam Djamolidine Abdoezjaparov weer eens tegenkomen – alsmede die van een boer uit Bretagne. Jeroen Wielaert dook in de oorlogsgeschiedenis van de Tour en haalt in dat verhaal een lang vergeten Rotterdams-Amerikaanse wielrenner uit de vergetelheid. Jessica Merkens maakt haar Muur-debuut met het ongelooflijke verhaal van Marie Marvingt. Willie Verhegghe neemt ons dichterlijk mee naar het jaar 1975, toen Eddy Merckx de Tour níét won.

De Muurs stem uit het peloton Sam Oomen zegt ten slotte dit: ‘De sport evolueert en de tijden veranderen.’ Dat is een feit dat hem weemoedig stemt: waar is de kameraadschap?