Alleen als je goed voor jezelf zorgt kun je de beste versie van jezelf zijn: fit, bevlogen en zelf in de ‘driving seat’. Dat wordt mij steeds duidelijker.

In de vakantie vond ik in een vintagewinkeltje in het uiterste zuiden van Limburg een fraaie schoolplaat over Aletta Jacobs. Niet heel oud: in 1979 gemaakt in opdracht van toenmalig minister Pais van Onderwijs.

Iedereen die in welke rol dan ook regelmatig helpende gesprekken voert, heeft baat bij de praktische methode van het boek Maak van coachen een gewoonte. De methode bestaat uit het stellen van zeven soorten vragen.

Heb jij een volle agenda en toch tijd om minimaal twee keer per week ‘lekker’’ hard te lopen maar mis je progressie? Of misschien wil je wel een halve of hele marathon lopen maar wordt je afgeschrikt door de trainingsuren die dat vraagt. Lees dan De hardlooprevoluti’ van Stans van der Poel en Koen de Jong. Je zal aan de kennis in dit boek veel plezier beleven.

De titel van het boek Wie zorgt dat het goed komt? Hoe je eigenaarschap kunt vergroten in jouw team van Pieter van der Haak roept zowel herkenning als verbazing op. Ik verwonderde me over het taalgebruik en het paradigma dat achter deze zin schuil gaat. En dat alles in het boek - de titel, de ondertitel, de voorbeelden, de doelgroep die wordt aangesproken en de do’s en dont’s - is gericht op de leidinggevende. Blijkbaar is het uiteindelijk toch de leidinggevende die moet zorgen dat het goed komt?

In De Zinmakers gaat Ben Kuiken op zoek naar inzichten die kunnen helpen ons staande te houden in de complexe wereld waarin we leven. De subtitel ‘Nieuw organiseren in tijden van complexiteit en onzekerheid’ zou je overigens maar zo op het verkeerde been kunnen zetten.

Team of teams van de gepensioneerde Amerikaanse generaal Stanley McCrystal heeft als ondertitel ‘new rules of engagement for a complex world’.

‘Wie wil dirigeren moet een lange weg afleggen en niet vervuld zijn van zichzelf maar van de muziek.’ Aldus violist en dirigent Jaap van Zweden. Het is een mooie brug naar ‘Service Excellence’.

De titel zegt dan wel Uitgelezen, maar dat is niet helemaal de waarheid. Ik ben één van de gelukkigen die het dikke handboek al voor de officiële presentatie heeft mogen ontvangen en ik kan ook behoorlijk snel door een boek gaan.

Agile HR is een praktisch en soepel lezend boek van ruim 100 pagina’s met 4 inhoudelijke hoofdstukken. Zoals de titel doet vermoeden staat de rol van HR centraal bij het ‘agiliseren’ van organisaties.

‘Ik moet op tijd komen, ik moet op tijd komen’, zegt Het witte konijn terwijl het op zijn horloge kijkt. Alice schrikt op uit haar nogal saaie boek en loopt achter het konijn aan. Als dat in een hol verdwijnt, duikt ze erachteraan, richting Wonderland.

We kunnen niet om mensen heen. Bij alles wat we doen, werk, privé, hebben we met anderen te maken. Voor een succesvol en gelukkig leven, hebben we vaardigheden nodig om met anderen om te gaan en te verbinden.

Ik zal het maar eerlijk bekennen, met tegenzin zette ik mij aan het schrijven van een recensie over dit boek. Hoezo met tegenzin zul je je afvragen? Het is immers een compact en helder geschreven boek over Corporate Governance.

De lezer die een overzicht zoekt van het vakgebied projectmanagement komt in dit boek aan zijn trekken. Arianne Moussault schrijft toegankelijk, je voelt dat ze weet waar ze het over heeft en de afbeeldingen van kunstwerken aan het begin van elk van de 19 hoofdstukken zijn een mooie onderbreking van de tekst.

De titel De groene illusie zet meteen de toon; dit wordt waarschijnlijk geen opbeurend verhaal. De ondertitel doet daar nog een schepje bovenop en mijn eerste reactie daarop was: ‘Maar dat heeft toch ook niemand beweerd?’

Dit is een boek over een belangrijk onderwerp. Commerciële platformen worden steeds dominanter in het contact tussen bedrijven en klanten. De grote partijen pakken steeds meer marktmacht. Maar er zijn ook voortdurend nieuwe initiatieven. Op dit moment lanceert Sligro bijvoorbeeld haar Sligro Insights platform.

Onze kennis van de wereld is verouderd. Daarom denken we dat het veel slechter met de wereld gaat, bijvoorbeeld als het gaat om educatie van meisjes, dan de werkelijkheid is.

De Obama factor is een boek over communicatie . Communicatie die in onze wereld vaker verkeerd gaat dan goed. Communicatie waar we veel tijd aan besteden, waarvan het rendement beperkt is en die vaak tot verwarring en onbegrip leidt.

Veranderen als samenspel is voor mensen die samen met anderen nieuwe werkelijkheden creëren en leren omgaan met onzekerheden. Het vergt moed om die tegemoet te treden en dat gaat gepaard met spanningen. Door  samenspel wordt verandering en vernieuwing mogelijk.